تیشه به ریشه
سلام دوستان این عکس رو تو عباس آباد گرفتم.
نمی خوام انشاء بنویسم فقط تنه درخت رو نگاه کنید که چه طوری روش حک کردن از این درختا زیاد بود خیلی هم زیاد.
به نظر شما اگر از هر ۱۰۰ نفر که میره اونجا یکی شون بخواد همچین کاری بکنه ، تا چند سال دیگه باید به جای جنگل
پامونو تو دفترچه خاطرات بذاریم؟
در همین عکس یک تنه درخت شکسته هم می بینید .
سفر
با سلام خدمت شما دوستان عزیز
مسافرتم کوتاه شد و زود برگشتم اما واقعا عالی بود خیلی چیزا رو دیدم و حس کردم که تا حالا حس نکرده بودم طبیعت زیبای ایران از جنوب تا شمال اصلا قابل توصیف نیست. فرهنگ مردم هر شهرو آداب و رسوم و حتی غذاشون برام خیلی جالب بود و حتی چیزهایی که لذت این سفر رو بیشتر می کرد مثل تلکابین اما خوب در جنگل ها بعضی چیز های ناراحت کننده هم می دیدم مثل از بین بردن درختان کثیفی جنگل ها و متاسفانه یادگاری نوشتن روی تنه درختان وقتی که واقعا ناراحت کننده بود و نوید تخریب و خرابی جنگل ها رو می داد.
اینم عکس تلکابین هستش از اواسط جایی که شروع میشه
سر سبزی که به تنه درختا هم رحم نکرده بود اما هوای شمال تقریبا همه جاش مثل بندر بود هوا خیلی گرم بود اهالی می گفتم ۶ماه بارون نیومده
اینجا هم رودبارک هستش نزدیکترین جا به محل اقامت ما که واقعا هم زیبا بود.
مرسی از اینکه به من سر زدید با تشکر از تمام شما دوستان عزیز سینا
در بیکرانه زندگی دو چیز مبهوتم می کند : آسمانی که می بینم و میدانم نیست و خدایی که نمی بینم و می دانم هست.
باز هم به من سر بزنید و من رو از نظراتتون بی نصیب نذارید.